A documentación informativa
A ciencia documental é o froito dun proceso
evolutivo no desarrollo das sociedades sendo testemuña do coñecemento e
sabeduría. Tivo os seus inicios no arquivismo, e co tempo o interese vai ser o
aspecto puramente documental. A partir de 1895 Paul Otler e Henri La
Fontaine fundan en Bruxelas o Instituto Internacional Bibliográfico co fin
de facer o “Libro Universal do saber” e ir recopilando o traballo intelectual
que se fora producindo, de tal xeito, que para catalogar o inmeso número de
material que se producía, entre 1868 e 1944, Paul Otlet perfecciona o
método de clasificación decimal universal.
No pasado a transmisión da información e do coñecemento era para
grupos moi concretos, a xente do común fundamentalmente tiña unha comunicación
oral.
A historia na súa evolución marcou novos tempos, a cultura
democratizouse levando parello o acceso a información a un sector máis amplo da
sociedade. Neste contexto créanse ferramentas que fagan posible resolver e dar
solucións a un mundo en permanente evolución. Neste contexto nacen
especializacións moi técnicas que parten dunha necesidade básica e que chegan a
converterse nunha ciencia en se mesma. A documentación ten a súa orixe nunha
actividade arquiveira. Os primeiros arquiveiros en España datan de moi antigo,
pero o pulo importante será no século XVI con motivo da centralización do
Estado e da necesidade dunha xestión dos bens intelectuais e materiais. En 1545
creouse o Arquivo de Simancas, sendo o primeiro país europeo cun Arquivo
Estatal. No século XIX Otlet e La Fontaine (dous xóvenes avogados) ven
que hai un valeiro, xa non só valen os arquivos nos diferentes lugares, o momento
necesitaba un novo tratamento da información e do coñecemento. A agrupación da
documentación e a selección dun xeito máis específico e racional tiña que
acontecer para seguir camiñando cara o futuro dos saberes dentro dun escenario
dunha constante proliferación intelectual de contidos nas máis diversas
disciplinas, e requiría dunha especialización adecuada para xestionar tódolos
recursos de maneira eficiente. A ciencia documental veu a dar resposta á
situación, chegando así ata os nosos tempos. A irrupción social das novas
ferramentas tecnolóxicas e informáticas supon outro avance que solicita desta
ciencia unha continua actualización. Hoxe a documentación e o seu manexo é
imprescindible para todos, e acceder a ela é posible grazas a esta ciencia que adquire,
seleciona, clasifica, almacena e conserva este material. Ademais do ámbito
intelectual, preséntase ante nós como un fenómeno social de grandes dimensións
económicas - empresariais, isto pódese observar na creación de grandes firmas
dedicadas o mundo do coñecemento que nacen dunha demanda alternativa e que se
suman a ampliar o espetro do marco documental e técnolóxico nos diferentes
soportes. A documentación na actualidade é un fenómeno globalizado de masas que
afronta retos constantes na súa disciplina.
Concepto
A acuñación do concepto documentación ven
dado por Paul Otlet que fixará neste término o significado
inseparable; información + soporte (escrito, dixital.....)
Paul Otlet define a documentación como unha ciencia en se mesma, e
tamén como auxiliar de tódalas ciencias; literaria, científica, técnica,
económica, xurídica, etc., porque as súas actividades ordenan os materiais e
facilitan o acceso a elas, de maneira que se retroalimentan. O traballo de
documentalista é o de xestor capaz de extraer o significado esencial nun mundo
saturado de información (infoxicación)
A Documentación forma parte da comunicación da información. Ten a
misión de ser transmisora no uso do coñecemento cara a sociedade. Os procesos
que fan posible a documentación antes de que chegue ós usuarios son varios;
adquisición, selección, organización, interpretación e almacenaxe, para
posteriormente ser recuperada para a súa difusión en calquer tipo de soporte.
Unha das prioridades dos profesionais é a de conservar e preservar
o longo do tempo a documentación en soportes físicos
Fuentes
MATTELART. Historia de la sociedad
Rodear el Congreso
¿Qué pasó en Madrid el 25 de septiembre?
Miles de personas se unieron
para protestar por las políticas de recortes que se
están llevando a cabo en el país. La cita era en Madrid, el entorno del
Congreso de los Diputados. Allí, voces indignadas, hombres y mujeres de
diferentes edades venidos de distintos puntos de España clamaban por ser
escuchados; por una verdadera ley de transparencia, por un sistema de votación
electoral abierto, por una sociedad más justa, y que, la carga de la presión
económica de esta crisis dé respiro a la clase media. Que los políticos no
vivan ajenos a la calle. En definitiva reivindicaron su derecho a
vivir dignamente.
Esta llamada a la ciudadanía se gestó
este verano en las redes sociales con el nombre “Ocupa el Congreso”
organizada en su inicio por La Plataforma ¡En Pie! (compuesta por personas que
pertenecieron a algún partido y que posteriormente rompieron con esas
formaciones) llamaba a los ciudadanos a participar rodeando El Congreso de los
Diputados para deslegitimar a los representantes que hoy se
sientan en los escaños por estar al servicio de los altos intereses económicos
financieros, por el engaño al que es sometido el pueblo, por la corrupción existente,
deterioro de las instituciones y por el desequilibrio social. Por
todo ello, proponen la elección de una asamblea constituyente para la
elaboración de una nueva constitución que atienda a los intereses del pueblo en
una democracia participativa. El nombre de la convocatoria fue inspirado
en el movimiento que tuvo lugar en los Estados Unidos de América
“Occupy Wall Street” hace un año. A la Plataforma ¡En Pie! se unió
una de las asambleas del 15M (La Coordinadora 25S), y aunque al principio
tuvieron varios desencuentros al final encontraron puntos comunes.
¡ En Pie! finalmente convocaría con
el nombre “Rodea el congreso” para apaciguar desacuerdos, manteniendo la fecha
para el 25 de septiembre. La Plataforma ¡En Pie! fija el objetivo en conseguir
la dimisión del gobierno, disolución de las cortes y de la jefatura del estado,
para realizar un proceso de transición a un nuevo modelo político, y la
creación de una nueva constitución. En este sentido, manifestó la insistencia
en la protesta hasta conseguir este fin.
Esta manifestación, que fue permitida
hasta una hora determinada, inquietó al gobierno de Rajoy.
Este especial recelo hizo que quisieran desacreditar dicho acto, y de ahí,
salen verdaderos desatinos: Mª Dolores de Cospedal, comparó esta protesta con
el golpe del 23F
La seguridad entorno al Congreso se
protegió añadiendo una segunda barrera a la ya existente desde hace unos meses,
y 1350 policías perfectamente equipados se posicionó desde
primera hora de la mañana; cortaban calles, mantenían controlados todos los
accesos de entrada a la ciudad y
pedían documentación. Antidisturbios con porras, escudos y
pistolas de goma hicieron uso de la fuerza en varios momentos de la protesta.
La estrategia de formación de anillo de los policías dejaba dentro a un número
indeterminado de personas que fueron golpeadas, dispersaron a la fuerza a los
manifestantes, llegando a perseguirla por las calles adyacentes entrando
incluso en los establecimientos que se encontraban en las inmediaciones, la
estación de Atocha, situada a 1 Km (aprox.) del punto de concentración, también
fue escenario de un día que se saldó con 35 detenciones y 64 heridos. Desde el
gobierno se alabó el trabajo realizado por el Cuerpo de Seguridad del Estado
Seis mil personas, según Delegación
de Gobierno, y un mayor número de asistentes según otras
estimaciones congregó esta manifestación del 25S que, con el
espíritu pacifico de las movilizaciones del 15 M vivió momentos de
pánico, debido a la falta de control y nerviosismo de la policía. Sin restar
importancia a los pequeños grupos que se acercan siempre con afán de reventar
las movilizaciones
Mientras transcurría la protesta, el
desarrollo de la actividad parlamentaria fue la normal de los martes, aunque
todos los diputados se asomaron (a excepción de una) para ver lo que pasaba en
el exterior, cuando se les preguntó al respecto, manifestaron disparidad de
criterios. En Izquierda plural, algunos de los diputados, después de su
cometido en el Congreso se sumaron a la manifestación. De hecho, Llamazares (IU)
es a uno de los que no le salen las cuentas de las 6.000 personas allí
congregadas, calculaba un mayor número.
UP y D: Rosa Diez, no estaba de
acuerdo con la manifestación, dijo “el nombre de la manifestación no es el más
apropiado”
El presidente, Mariano Rajoy,
que se encontraba en los Estados Unidos, hizo una aparición pública para decir:
agradezco a los 47 millones de españoles que se han quedado en casa y que no
abren portadas”
El día 27 y
29 de septiembre se volvieron a congregar manifestantes Rodeando el Congreso.
El sábado 29 fue mucho más numerosa que el martes 25 y transcurrió sin
incidentes.
Considero que se está creando una
masa de población concienciada, cada vez más amplia, que
manifiesta su rechazo rebelándose en contra de unas medidas que consideran
injustas e inaceptables. Esta situación es cada vez más insostenible debido a
las políticas actuales impositivas y de austeridad, sin una salida al
crecimiento económico que salve este camino del más absoluto
empobrecimiento y retroceso
Me hago estas preguntas
- ¿Se infiltraron policías para reventar la manifestación del 25S? ¿ Por qué la policía no llevaba la identificación en un lugar visible?
- ¿Qué legitimidad tiene en democracia que gobierne un partido que ha incumplido su programa electoral? ¿es un fraude?
- ¿Por qué no se puede retirar a un gobernante cuando este a demostrado su ineficacia?
- ¿Por qué tenemos que esperar cuatro años?
- ¿Por qué no votamos con listas abiertas?
- ¿Por qué se teme tanto una manifestación popular, cuando se sobreentiende que el congreso es la elección del pueblo o representación del mismo?
- ¿Por qué alguien que está imputado o que ha cometido fraude o delito puede presentarse a unas elecciones?
- ¿Por qué en la política contamos con una gran mayoría cuya profesión es la política, y simplemente no son los mejores?
- ¿Por qué existe tanto miedo para rehacer una constitución acorde con los tiempos?
*La información fue
seguida mayoritariamente de forma visual, es como la manifestación
televisada. Los periódicos digitales fueron incorporando vídeos e informaciones
de los incidentes como complemento a la imagen
Televisiones: sexta -Telecinco. Radio: Cadena Ser
MATTELART. Historia de la sociedad
01/10/12 19:20
Comentarios